Sjóforhoyr var í gjárkvøldið í Føroya rætti um vanlukkuna í Skopunarfirði seinastu hósnátt, tá Mykines sigldi á ein lítlan glastrevjabát, Mars, í Skopunarfirði. Ein maður, staddur umborð á lítla bátinum, lat lív.

Skiparin, 1. stýrimaður og maskinstjórin á Mykinesi, sum eisini var staddur á brúnni, tá óhappið hendi, vórðu avhoyrdir, eins og eigarin av lítla glastrevjabátinum, sum slapp frá vanlukkuni við lívinum, og skiparin umborð á Baki, sum var fyrstur á staðnum.

Nógv ivamál standa enn ósvaraði, nú rætturin hevur hoyrt frágreiðingarnar frá pørtunum, men tað tykist tó greitt, at Mars ikki sást á radaranum hjá Mykinesi. Hvørki Mykines ella Bakur, sum var á veg á Runavík eftir fiskiskap vestan fyri Mykines og hevði kós móti Skopunarfirði, sóu lítla glastrevjabátin á skerminum. Eigarin av glastrevjabátinum sigur tó, at báturin hevði alla lógarkravda útgerð og meiri afturat. Hann hevði radarrefleks, men tó ikki AIS-skipan umborð.

Skiparin umborð á Mykinesi, sum sat við róðrið í stýriborð, greiddi frá, at Skopunarfjørður var at síggja til tómur hetta kvøldið. Veðrið og sýnið var gott, men tað var sera myrkt. Mykines sigldi við høgari ferð, okkurt um 16 knob.

Brádliga sær hann eina reyða lanternu okkurt um 100 metrar frá sær, eitt vet í bakborð.

- Tá eg sá hetta, tók eg neyðstýring og royndi at fáa skipið í stýriborð, men frástøðan var ov lítil til at eg fekk snara skipinum, greiddi skiparin frá. Hann var ikki greiður yvir, um glastrevjabáturin lá stillur ella ikki. Skiparin á glastrevjabátinum greiddi frá, at teir sigldu okkurt um seks knob.

Skiparin helt, at kanska hevði báturin ligið í myrkri, men eisini hesum avsannaði eigarin av Mars. Øll ljós og lanternur vóru tendrað, segði hann.

Tað gingu bara nøkur sekund, so brast lítli glastrevjabáturin í bakborðsbógv á Mykinesi. Skiparin sigur, at tá valdi hann at stýra fult í bakborð, so at báturin ikki bleiv drigin undir hekkin á Mykinesi.

Millum fremstu uppgávurnar hjá sjórættinum er at staðfesta, um skiparin á Mykinesi bar seg rætt at og gjørdi tað hann kundi, fyri ikki at stoyta saman við Mars. Lógin um trygd á sjónum sigur, at um skip eru á samanstoytingarkós skulu tey halda av til stýriborð.

Sjórætturin hugdi at útskriftum frá AIS-skipanini hjá Mykinesi og GPS-plottarum, men meinti, at tað ikki kundi staðfestast, at Mykines hevði roynt at snara í stýriborð undan samanstoytinum. Á skipanunum sá ikki út til, at Mykines skifti kós fyrr enn hann eftir samanstoytin snaraði til høgru. Umboð fyri MRCC vístu tó á, at Mykines væntandi hevur skipanir umborð, sum skráseta júst hvat skiparin ger við róðrið og at hesar kunnu siga, um tað er, sum skiparin sigur, at hann beinanvegin royndi at fáa skipið í stýriborð, men at ferðin var ov høg og frástøðan ov stutt.

Eisini royndi sjórætturin at staðfesta, um alt var í lagi við útkikkinum á Mykinesi. Skiparin var staddur á brúnni og helt útkikk, meðan 1. stýrimaður gjørdi rutuna klára og gekk tí eitt sindur aftur og fram. Beint framman undan samanstoytinum var hann í aftara partinum av brúnni, aftan fyri nakrar gardinur. Hann sá tí ikki, hvat hendi.

Triðji maðurin á brúnni, maskinstjórin, hevði ikki ábyrgd av útkikk, men var farin upp at fregnast um, hvørja kós teir skuldu taka.

1. stýrimaður greiddi frá, at vanliga er ein dekkari á brúnni og heldur útkikk, afturat tí, sum førir skipið. Hesa náttina var hesin dekkarin ikki møttur enn, men sat og skaffaði í messuni, tí bæði skiparin og 1. stýrimaður vóru á brúnni kortini.